Opis filmu

Dramolet dedykowany jest Robertowi Walserowi, jednej z literackich fascynacji braci Quay (do jego twórczości nawiążą później m.in. w Grzebieniu, Opowieściach z lasku wiedeńskiego i Instytucie Benjamenta). Walser (1878-1956), autor wierszy, powieści i opowiadań, mistrz krótkiej formy (w tym właśnie dramoletu – małego dramatu), ostatnie dwadzieścia siedem lat życia spędził w szwajcarskich klinikach psychiatrycznych, Waldau i Herisau. 25 grudnia 1956 roku znaleziono go w śniegu, niedaleko zakładu (podobną scenę opisał w swojej wczesnej powieści Rodzeństwo Tanner, 1907). W trakcie pobytu w Waldau notował wiersze i prozę gęstym, miniaturowym pismem (motyw obsesyjnego zapisu powróci później w nieco innej formie, w filmie Quayów In Absentia). Dramolet zamówiła stacja MTV, jako część cyklu MTV Art Break, pokazywanego pomiędzy teledyskami. Ścieżka dźwiękowa to muzyka znaleziona – trzeszczące nagranie z Radia Moskwa, które dla braci stało się La Vox de Drohobycz, utworem w wykonaniu orkiestry dziecięcej z gimnazjum Blatta [gdzie Schulz dorywczo uczył rysunku] pod batutą Izydora Hoffmana. 

Głos i szum otworzyły dla nas ten świat. Zawsze uważaliśmy, że to głos Drohobycza, miasta Brunona Schulza – mówili Quayowie.

Jakub Mikurda

Informacje o reżyserze

Bracia Quay

Ur. w 1947 roku w Filadelfii, USA. Są bliźniakami. Studiowali w Filadelfii, kontynuowali naukę w Royal College of Art w Londynie, gdzie w latach 70. reżyserowali swoje pierwsze krótkie metraże. W latach 80. produkowali reklamówki telewizyjne (dla Honeywell, Walkers Crisps i Dulux Wood Protection), wideoklipy (najsłynniejszy - do piosenki Petera Gabriela Sledgehammer) i animacje, które przyniosły im popularność - Gabinet Jana Švankmajera, Ulica krokodyli. W 1995 odbyła się premiera ich pierwszego filmu fabularnego Instytut Benjamenta, nagrodzonego Bronze Horse w Sztokholmie oraz nagrodą jury na festiwalu Fantasporto. Kolejny pełnometrażowy film aktorski braci to Stroiciel trzęsień ziemi. W swojej twórczości inspirują się literaturą, szczególnie prozą Bruno Schulza, ostatnio Stanisława Lema.

Stopka