Prezentujemy tekst Urszuli Lipińskiej poświęcony kinematografii greckiej:

"Wśród dziesięciu filmów zebranych w sekcji Nowe Kino Greckie zobaczymy m.in. nieomal klasycznego już "Kła" Yorgosa Lanthimosa i „Attenberg” Athiny Rachel Tsangari, oraz najnowsze produkcje: „Luton” Michalisa Konstantosa, „W domu” Athanasiosa Karanikolasa. Kulisy ich międzynarodowego sukcesu są niemniej ciekawe niż same filmy. W Grecji od lat trwa konsekwentna przebudowa sceny filmowej, która pozwoliła dojść do głosu nowej formacji twórców.

"Kieł" pewnie nigdy by nie powstał, gdyby nie wydarzenia z końca lat osiemdziesiątych minionego wieku. Kilku uznanych greckich reżyserów postanowiło wówczas wyciągnąć pomocną dłoń do młodych filmowców i założyć w Grecji prestiżową szkołę filmową - taką, jaką ma każde szanujące się europejskie państwo. Długo nie potrafili jednak pogodzić swoich wyobrażeń o jej kształcie i proces postępował mozolnie. W międzyczasie, ludzie marzący o robieniu kina rozjechali się po szkołach w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Wrócili wykształceni, odważni, nieobarczeni narodowymi tradycjami filmowymi i świetnie zorientowani w nurtach współczesnego kina. W ostatnich latach ich filmy prezentowano na festiwalach w Cannes, Wenecji, Berlinie, Rotterdamie i Locarno, skąd nierzadko wyjechali z nagrodami. Największe triumfy świecił "Attenberg" Athiny Rachel Tsangari z nagrodzoną w Wenecji Ariane Labed w roli głównej oraz "Kieł", uhonorowany canneńską Un Certain Regard i nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. "Starsi filmowcy nie bardzo wiedzą co się dzieje, są zdezorientowani sytuacją" - przyznaje Venia Vergou, krytyczka filmowa z Grecji od lat śledząca losy nowej formacji kina. "To dlatego, że ci młodzi reżyserzy odnieśli międzynarodowy sukces kompletnie bez udziału i wsparcia poprzedniego pokolenia". Bo, nawiasem mówiąc, greccy mistrzowie wciąż kłócą się o kształt szkoły filmowej, więc nie założyli jej do dziś."

Urszula Lipińska: Zawieszeni w sprzeczności

Program sekcji Nowe Kino Grecji