Rozmowa o kinie milczenia, emocjonalnego dystansu, melancholii i osamotnienia, czyli kinie nowohoryzontowym, które odkrywał przed polskim widzem wrocławski festiwal (zaczynając w Sanoku i Cieszynie). Filmowy neomodernizm jest książką, która wskazuje na korzenie tendencji (zwanej też slow cinema), mechanizmy produkcyjne i dystrybucyjne, a także na jego główne cechy narracyjne i tematyczne. Bohaterami książki są wybitni twórcy współczesnego kina artystycznego: Aleksander Sokurow, Béla Tarr, Bruno Dumont, Tsai Ming-liang, Carlos Reygadas i wielu innych.