Patryk Tomiczek: Czy festiwalowi udaje się przełamać utożsamianie kinematografii amerykańskiej wyłącznie z Hollywood?

Urszula Śniegowska: Powiększa się świadomość jego różnorodności. Tych kilkadziesiąt tytułów obecnych w programie AFF poszerza horyzonty i pokazuje widzom, jak duży jest rozdźwięk między wielkimi blockbusterami, powstającymi choćby na bazie Marvela, a kinem autorskim w rodzaju filmów braci Zellner.

Czy kino Ameryki zmieniło się przez tych pięć lat?

– Trudno mi spojrzeć na nie z dystansu, bo jestem w nim całkowicie zanurzona. To trochę jak z dorastającym dzieckiem, którego rozwój rejestruje dopiero widząca je raz na pół roku ciocia: „Dziecko, jak ty ładnie wyrosłeś”. Łatwiej przemiany w kinie amerykańskim zaobserwować publiczności. Dostrzegam za to bogactwo tej kinematografii i odkrywam setki reżyserów, którzy próbują wytrwać w realizacji kina autorskiego.

Do kogo trafi Indie Star Award?

– Na razie opracowaliśmy krótką listę złożoną z pięciu nazwisk, które typujemy do tegorocznej nagrody. Mogę ujawnić, że jest duże prawdopodobieństwo, iż laur zdobędzie kobieta.

Ciekawie dzieje się ostatnio w telewizji, w której powstają znakomite seriale. Zamierzasz się otworzyć na produkcję telewizyjną?

– Już dwa lata temu pokazywaliśmy „Girls”, które udowadniały, jak serial z doskonałym scenariuszem może w naturalistyczny sposób odbrązawiać zwyczajne, codzienne życie. W tym roku we współpracy z Sundance Channel i ale kino+ pokażemy kolejne nowości, których tytułów na razie nie mogę ujawnić. Mogę tylko zdradzić, że jeden z nich jest tematycznie związany z „Kumiko” Davida Zellnera.

Które z Twoich ostatnich odkryć zobaczymy w październiku?

– Nie jestem miłośniczką komedii, ale bardzo podobał mi się film Marthy Stephens i Aarona Katza „Land Ho!”. Znakomity jest dokument „Bronx Obama” o sobowtórze prezydenta USA, który odtwarza jego przemówienia, zarabiając w ten sposób na życie. W programie znajdą się także „Creep” w reżyserii Patricka Brice’a, z Markiem Duplassem w roli głównej, oraz „The Mend” Johna Magary’ego.

A bohater retrospektywy?

– Orson Welles. U nas znany jest głównie z „Obywatela Kane’a”, a przecież także inne jego dokonania zasługują na uwagę. Przez retrospektywę chcemy przybliżyć jego reżyserski dorobek.

Rozmawiał Patryk Tomiczek