Twórcą dokumentu o Giuseppem jest reżyser Adam Rifkin, który pracował z nim przy okazji „Detroit Rock City” prawie dekadę wcześniej. Odwiedza go podczas kręcenia „Garbanzo Gas”, którego fabuła brzmi jak wizja wariata. Krowa wysłana zostaje na sponsorowane przez rzeźnię wakacje do obskurnego motelu. Tam poznaje dwóch wyrzutków społecznych, którzy będą próbowali ją zjeść, oraz zabójcę na zlecenie, który słucha wiadomości z buta ortopedycznego. To szaleństwo i pozorny chaos to znak rozpoznawczy filmów od lat kręconych przez Andrewsa.

Ograniczenia gatunkowe i logika w jego produkcjach nie istnieją. Dominuje nieskrępowana wyobraźnia, dadaistyczna pogoń myśli i poezja rynsztoka. Wzoruje się na Fassbinderze, jest operatorem, montażystą, scenarzystą i reżyserem. Kocha Viscontiego i Pasoliniego, ale przede wszystkim uwielbia swoich aktorów. Vietnam Ron, Big Ed, Sir „Bigfoot” George to postacie intrygujące, z burzliwą przeszłością wypisaną na twarzach.

Andrews zaczął kręcić filmy w partyzanckich warunkach jako lekarstwo na depresję, w którą popadł po pracy w Hollywood. Energią, zaangażowaniem i entuzjazmem zaraził innych. Dziewczynę, ojca, ludzi mieszkających w tym samym kempingu. Praca przy jego dziwacznych projektach jest dla nich odskocznią od przygnębiającej rzeczywistości. Z jakiegoś powodu zgadzają się recytować niecenzuralne dialogi, odgrywać absurdalne sceny. Giuseppe osiąga przy okazji więcej niż Matka Teresa i organizacje charytatywne razem wzięte. Realizując swoją pasję, pozwala życiowym wykolejeńcom przez chwilę poczuć się wyjątkowo, zostać gwiazdą ekranu i doświadczyć ulotnej magii kina.

Radek Folta

„Giuseppe robi film”

Dziś, godz. 19.15, Kino NH 8

Jutro, godz. 10.00, Kino NH 4