To film wymagający cierpliwości. Gdyby to było klasyczne kino drogi, oglądalibyśmy bohatera zmierzającego od jednego punktu do drugiego i przechodzącego jakąś przemianę. „Oilfields Mines Hurricanes” rozsadza tę formułę. Tutaj wszystko dzieje się ostentacyjnie niespiesznie, kolejno odwiedzane miejsca wydają się ze sobą niezwiązane, a na bohatera czeka więcej pytań niż odpowiedzi.

On sam – mężczyzna z osłonicą przytwierdzoną do twarzy – jest bardziej zbiorem pytań niż spójną osobowością. „Podróżuje przez obcy świat w poszukiwaniu czegoś, czego nie może odnaleźć. Szuka kontaktu z abstrakcyjnym innym, skazany na porażkę od samego początku. Doświadcza własnego rozpadu” – pisze o swoim bohaterze reżyser.

Film ten charakter zawdzięcza metodzie, według której powstawał. Reżyser zaprosił do współpracy przy tworzeniu jego scenariusza osiemnaścioro autorów, reprezentujących różne dziedziny sztuki. Osób nieznających się, które spotykały się tylko wirtualnie. Każda skończona scena trafiała na towarzyszącego produkcji bloga i każdy z autorów decydował, czy będzie kontynuował, czy stworzy osobną mikronarrację. Większość wybrała drugą możliwość, dlatego film nie ma jednej linii narracyjnej. To seria performansów, struktura oparta na zaplanowanym na 639 lat organowym utworze Johna Cage’a „As Slow as Possible”.

Iwona Sobczyk

„Oilfields Mines Hurricanes”

Dziś, godz. 9.45, Kino NH 2

3 sierpnia, godz. 15.45, Kino NH 2