Naszewski: – Branżowcy rozproszeni po festiwalu nie mieliby szansy dotrzeć do wszystkiego, co chcielibyśmy im pokazać. Dlatego wydzieliliśmy na festiwalu dodatkową przestrzeń, aby pokazać im najciekawsze polskie projekty. Tak powstały Polish Days 

W tym roku zagraniczni producenci, agenci sprzedaży, dystrybutorzy i selekcjonerzy festiwali (w tym Cannes czy Berlinale) zobaczą aż siedem ukończonych filmów – m.in. „Obywatela” Stuhra, galeryjnego „Performera” z Oscarem Dawickim czy „Jak całkowicie zniknąć” Wojcieszka. – Zależało nam, żeby twórcy, pokazujący u nas skończone filmy, w najmniejszym stopniu nie ryzykowali zamknięcia sobie drogi do najważniejszych premierowych festiwali – dodaje Naszewski.

Zagraniczna branża obejrzy też projekty na etapie pitchingu czy work in progress – w tej puli obok oczekiwanych debiutów, jak „Walser” Zbigniewa Libery czy „Toksymia” Julii Kolberger, znalazły się filmy Wojtka Smarzowskiego („Wołyń”), Macieja Pieprzycy („Jestem mordercą”), a nawet „I była miłość w getcie…” Andrzeja Wajdy i Jolanty Dylewskiej.

Według Agnieszki Odorowicz, szefowej PISF, Polish Days wyrasta na topowe wydarzenie promujące polskie kino za granicą, konsekwentnie budujące siatkę kontaktów, które zamieniają się w branżowe i artystyczne przyjaźnie – to tu koproducentów znalazł m.in. najnowszy film Tomasza Wasilewskiego, reżysera „Płynących wieżowców”.
Razem z Polish Days startuje trzydniowy program szkoleniowy dla krytyków z całej Europy – A Sunday in the Country. – To wydarzenie nie ma sztywnego planu ani wykładowego charakteru. Chodzi o to, żeby wyjść na trzy dni z normalnego zawodowego toku i na świeżo, z dystansem, spojrzeć na zawód krytyka filmowego. Jego rolę, cele, przyszłość, sens. Nasi uczestnicy razem gotują, jedzą, oglądają filmy i rozmawiają o nich. Wielu z nich, np. z Litwy czy Węgier, po raz pierwszy spotyka się tu z takim festiwalem, na którym prezentowanych jest tak wiele filmów artystycznych.

Dziś też kończy się piąta już edycja Studia Nowe Horyzonty, programu szkoleniowego dla reżyserów i producentów, przybliżającego wszystkie etapy produkcji. – Chcielibyśmy, żeby wszyscy zaangażowani w pracę przy filmie mieli świadomość każdego jej stadium. To ważne, nawet jeśli nie będą w nim ostatecznie uczestniczyć, jak reżyser w finansowaniu – mówi Aleksandra Leszczyńska z Creative Europe Desk Polska, współorganizatora wydarzenia.

Magdalena Felis

Dla Gazety Na horyzoncie, Gavin Humphries, producent (Quark Films, Wielka Brytania), wykładowca Studia Nowe Horyzonty:

– Moim zadaniem jest nauczyć słuchaczy w ciągu tych trzech dni, jak rozmawiać o swoich projektach na międzynarodowym rynku. I jak dzielić zadania między producentem a reżyserem, tak aby jak najlepiej sprzedać własny projekt filmowy. Słyszałem, że według naukowych badań nauczenie się tego zajmuje około dwunastu lat. Takie kursy jak ten są nieocenione w tej edukacji. Są pewnym drogowskazem, porządkują wiedzę o warsztatach i pitchingach, budują kontakty, uczą myślenia o międzynarodowym rynku filmowym, ale mają też rolę terapeutyczną – dzielimy się swoimi, często trudnymi zawodowymi historiami.

To też długoterminowa inwestycja – możesz tu poznać kogoś, kto za dziesięć lat okaże się kluczowy dla twojej kariery.

Jestem pod wrażeniem polskiego systemu finansowania kinematografii. I pod jeszcze większym wrażeniem niezwykle utalentowanych polskich filmowców. Są wyraziści i bezkompromisowi – to wspaniałe dla kina, choć może być wyzwaniem, jeśli chodzi o finansowanie właśnie.