Górski potok, gęstwina, leśna polana – kamera powoli panoramuje przyrodę. Długie ujęcia operatora Tomasza Woźniczki pozwalają zanurzyć się w atmosferze lasu, a dyskretne dźwięki natury skutecznie tłumią świadomość przebywania na sali kinowej. Ogarnia nas błogi spokój. Jednak podskórnie odczuwamy dziwne napięcie, narasta w nas niepokój. Ten sam, który towarzyszy młodemu bohaterowi filmu – w tej roli bardzo wiarygodny Witold Kotrys.

W nocy w namiocie odgłosy z zewnątrz nie pozwalają mu zasnąć, drażnią wyobraźnię kierowaną strachem. Obecność śpiącego obok ojca nie przynosi spokoju, a to ojciec jest przecież przewodnikiem w tym dziwnym świecie. On wiosłuje, on objaśnia w skąpych dialogach. Chłopakowi to nie wystarcza. Mimo strachu oddala się na własną rękę, bada nieznane, sprawdza, jak daleko leżą nieprzekraczalne granice. Naśladuje ojca – udany połów w górskim potoku może i jest jakimś sprawdzianem, jednak prawdziwa próba dopiero nadejdzie.

Reżyser Marcin Dudziak dyskretnie pokazuje najważniejszą przemianę w życiu dojrzewającego bohatera. Przemianę, która wiąże się nie tylko z procesem stawania się mężczyzną, ale również z nabieraniem krytycznego spojrzenia na świat i postępowanie ojca, z odwagą do zadawania niewygodnych pytań, do podejmowania pierwszych trudnych wyborów. Do stanowienia o sobie samym. Przejawy metamorfozy oglądamy z dystansu. Dudziak nie pozwala postaciom na zbyt wiele rozmów, stawia na grę spojrzeń i gestów, ale ukazanych z pewnej odległości. Młodzieńczy bunt rzadko kiedy bywa na ekranie przedstawiany tak spokojnie, w formie wręcz kontemplacyjnej.

Łukasz Jakubowski

„WOŁANIE”

Dziś, godz. 16.15, Kino NH 9

Jutro, godz. 13.15, Kino NH 9