Opis filmu

Kontynuacja Are We Still Married, drugi film do piosenki zespołu His Name Is Alive. Ten sam trójkąt (dziewczynka, królik i demoniczna postać za drzwiami) w nieco bardziej rozbudowanej inscenizacji. Scenografia (schody, cienie, krzywizny, nagłe załamania perspektywy) odsyła tyleż do niemieckiego ekspresjonizmu filmowego, co do smolistych grafik Piranesiego z cyklu Więzienia wyobraźni. Całą akcję (podobnie jak w Ulicy Krokodyli) uruchamia spadająca kropla – tu: kropla krwi z przeciętego palca dziewczynki. Wahanie między dzieciństwem a dorosłością – sugerowane (podobnie jak w pierwszym filmie) przez ciągły ruch rozciągania i kurczenia – pozwala myśleć również o pierwszej krwi menstruacyjnej. Quayowie dyskretnie flirtują z anamorfozą – obraz widziany przez dziurkę od klucza nadmiernie się rozciąga, piłeczka ping-pongowa z Are We Still Married staje się jajkiem, które królik stara się uchronić przed zakusami prześladowcy. Can’t Go Wrong Without You – jak pisał Michael Brooke – pozostawia dojmujące wrażenie, że jeśli tylko pociągnąć za właściwą nitkę, cały świat [Quayów] momentalnie się spruje.

Jakub Mikurda

Informacje o reżyserze

Bracia Quay

Ur. w 1947 roku w Filadelfii, USA. Są bliźniakami. Studiowali w Filadelfii, kontynuowali naukę w Royal College of Art w Londynie, gdzie w latach 70. reżyserowali swoje pierwsze krótkie metraże. W latach 80. produkowali reklamówki telewizyjne (dla Honeywell, Walkers Crisps i Dulux Wood Protection), wideoklipy (najsłynniejszy - do piosenki Petera Gabriela Sledgehammer) i animacje, które przyniosły im popularność - Gabinet Jana Švankmajera, Ulica krokodyli. W 1995 odbyła się premiera ich pierwszego filmu fabularnego Instytut Benjamenta, nagrodzonego Bronze Horse w Sztokholmie oraz nagrodą jury na festiwalu Fantasporto. Kolejny pełnometrażowy film aktorski braci to Stroiciel trzęsień ziemi. W swojej twórczości inspirują się literaturą, szczególnie prozą Bruno Schulza, ostatnio Stanisława Lema.

Stopka