Obsada

Stephen Quay

Opis filmu

Sir Henry Wellcome (1853-1936) był przedsiębiorcą, filantropem, mecenasem nauki, ale przede wszystkim – kolekcjonerem. Zebrał około stu dwudziestu pięciu tysięcy eksponatów związanych z medycyną, zdrowiem i szeroko pojętą cielesnością (od szczoteczki do zębów Napoleona po zmumifikowane czaszki z Ameryki Południowej), które miały stać się zaczątkiem Muzeum Człowieka. Film braci Quay to, zgodnie z podtytułem, przygodne wypady do wielopiętrowego gabinetu osobliwości Wellcome’a. Phantom Museum powstało na dwóch taśmach – czarno-białej z grubym ziarnem, na której mistrz ceremonii otwiera kolejne drzwi i szuflady oraz kolorowej, dającej wgląd w intymne życie eksponatów, dopowiadającej ich historie. Jeśli film jest często niepokojący, to nie tyle ze względu na wyczucie niesamowitości, którego Quayowie dowiedli wielokrotnie, ale przez to, jak sama kolekcja Wellcome’a nieuchronnie eksploatuje nasze najbardziej podstawowe lęki: związane z narodzinami, płcią, okaleczeniem i śmiercią – pisał Michael Brooke. Quayowie zmontowali film do muzyki Zdenka Liški, nie uzyskali jednak zgody na jej wykorzystanie. Ostatecznie ścieżkę dźwiękową, dość nietypową jak dla filmu Quayów, skomponował Gary Tarn.

Jakub Mikurda

Informacje o reżyserze

Bracia Quay

Ur. w 1947 roku w Filadelfii, USA. Są bliźniakami. Studiowali w Filadelfii, kontynuowali naukę w Royal College of Art w Londynie, gdzie w latach 70. reżyserowali swoje pierwsze krótkie metraże. W latach 80. produkowali reklamówki telewizyjne (dla Honeywell, Walkers Crisps i Dulux Wood Protection), wideoklipy (najsłynniejszy - do piosenki Petera Gabriela Sledgehammer) i animacje, które przyniosły im popularność - Gabinet Jana Švankmajera, Ulica krokodyli. W 1995 odbyła się premiera ich pierwszego filmu fabularnego Instytut Benjamenta, nagrodzonego Bronze Horse w Sztokholmie oraz nagrodą jury na festiwalu Fantasporto. Kolejny pełnometrażowy film aktorski braci to Stroiciel trzęsień ziemi. W swojej twórczości inspirują się literaturą, szczególnie prozą Bruno Schulza, ostatnio Stanisława Lema.

Stopka