My Marlon and Brando / Gitmek: Benim Marlon ve Brandom
reż. Hüseyin Karabey
/
Turcja, Holandia, Francja 2008
/
92’
napisy: polskie i angielskie
ObsadaAyça Damgaci, Hama Ali Khan nagrodyTribeca 2008 – Best Director, Istanbul 2008 – Best Actress, Sarayevo 2008 – Best Actress, Yerevan 2008 – FIRPRESCI, Ecumenical Prize, Kerala 2008 – NETPAC Best Asian Film Opis filmuOryginalne połączenie kina drogi z melodramatem w paradokumentalnej manierze. Ayça jest teatralną aktorką ze Stambułu, Hama Ali – gwiazdą klasy B z irackiego Kurdystanu. Zakochują się w sobie podczas realizacji wspólnego projektu i po powrocie w swoje rodzinne strony utrzymują kontakt, wysyłając do siebie wideo-listy. Gdy Stany Zjednoczone dokonują inwazji na Irak, ton listów staje się coraz bardziej dramatyczny. Ayça postanawia rzucić wszystko i odwiedzić ukochanego. Wyrusza w długą podróż na Wschód – w czasie kiedy wszyscy uciekają na Zachód. Scenariusz oparty jest na autentycznej historii, podobnie jak prawdziwi są jej bohaterowie. Impulsywna Ayça i charyzmatyczny Hama Ali są jasnymi gwiazdami filmu, a wyznania wysyłane na kasetach do Stambułu to perełki dowcipu i parodii. Znakomicie i niemal w niezauważalny sposób połączone zostały fragmenty inscenizowane z dokumentalnymi. Aktorzy grają niezwykle lekko i spontanicznie. Karabey osadza tę historię również w szerszym wymiarze – pokazując Anatolię, Kurdystan i Iran wraz z upływem kolejnych dni podróży, wskazuje na stopniowe zmiany nie tylko krajobrazu, ale przede wszystkim ludzi i kultury.
Jan Topolski Informacje o reżyserzeHüseyin Karabey Urodził się w 1970 roku w Stambule. Absolwent Wydziału Filmowego i Telewizyjnego Uniwersytetu Marmara. Zaangażowany w działalność polityczną, co przekładało się na interwencyjne dokumenty, m.in.: o wypędzanych Kurdach (Obóz Etruch), zniknięciach aktywistów (Boran), sytuacji w więzieniach (Cicha śmierć), honorowych zabójstwach (Dialogi w ciemnościach). Były one wyświetlane na wielu krajowych i zagranicznych festiwalach. Zasłynął filmem dokumentującym pracę tancerki i choreografki Piny Bausch podczas przygotowań do spektaklu Nefés (Oddech). Po dekadzie twórczości zdecydował się na fabularny debiut Mój Marlon i Brando, inspirowany prawdziwą historią i urozmaicony wieloma paradokumentalnymi fragmentami. Uczy i wykłada na uniwersytetach i w organizacjach kulturalnych w Turcji. Wybrana filmografia 1996 Etruch Kampi / Etruch Camp (doc.) 1999 Sokaklar ve Kayiplari / Streets and Their Loss (doc.) 1999 Boran (short film, doc.) 2001 Sessiz Ölüm / Silent Death (doc.) 2004 Pina Bausch’la Bir Nefes / Pina Bausch Istanbul „Breath” (doc.) 2005 Dialogues in the Dark (doc.) 2006 I Missed my Rendes-vous with Death (doc.) Stopka
|
Moje NH
Strona archiwalna 14. edycji (2014 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2014
Szukaj
filmu / reżysera
|