Family Life / La Vie de famille
reż. Jacques Doillon
/
Francja 1985
/
95’
napisy: polskie i angielskie
ObsadaSami Frey, Juliet Berto, Juliette Binoche, Mara Goyet Opis filmuPoruszająca historia o ojcu, który próbuje naprawić nadszarpnięte relacje ze swoją dziesięcioletnią córką z pierwszego małżeństwa. Emmanuel (Sami Frey) jest ojcem Elise (Mara Goyet) i ojczymem starszej od niej Natachy. Stara się pogodzić te obowiązki, odwiedzając młodszą córkę w weekendy, ale wywołuje to zazdrość jego nowej rodziny, w szczególności pasierbicy. Udaje mu się nawiązać nić porozumienia z Elise w trakcie ogólnikowych rozmów. Więź między ojcem i córką pogłębia się, gdy Emmanuel zaczyna nagrywać kamerą Elise swoje przemyślenia i odczucia, które w innym przypadku nie ujrzałyby światła dziennego. Sugestywny portret „nowej francuskiej rodziny”, a w tle konsekwencje kulturowe rewolucji seksualnej. Ariel Schweitzer Jacques Doillon to mistrz dramatów rozgrywających się przy drzwiach zamkniętych, który chętnie przemyca do kina teatralne inspiracje. Bohaterowie jego filmów – zwykle nie więcej niż dwie, trzy postaci – zmuszani są do ciągłych konfrontacji i nieustannej wymiany ról. Reżyser przypatruje im się z uwagą, często osiągając intensywność psychodramy – taki efekt uzyskał m.in. w Relacjach rodzinnych, gdzie głównymi figurami uczynił ojca i córkę. Mężczyzna, który od dłuższego czasu żyje z nową rodziną (wychowując m.in. pasierbicę, w którą wcieliła się młodziutka Juliette Binoche), zabiera dziesięcioletnią dziewczynkę na wycieczkę do Hiszpanii. Wkrótce okazuje się, że celem ich wyprawy jest praca nad filmem. Bohaterowie inscenizują kolejne części własnej historii, kręcąc wideodziennik wspólnego weekendu. Kamera odsłania coraz mniej oczywiste emocje, a granica pomiędzy fikcją i rzeczywistością w fascynujący sposób się zaciera. Magdalena Bartczak Informacje o reżyserzeJacques Doillon Urodzony w 1944 roku reżyser samouk, początkowo współpracował jako montażysta przy produkcjach m.in. Alaina Robbe-Grilleta i Eddy’ego Matalona. Od końca lat 60. kręcił krótkometrażowe dokumenty. W fabule zadebiutował w 1973 roku jedną z trzech nowel w filmie Rok 01 (pozostałe wyszły spod ręki Alaina Resnais’go i Jeana Roucha). Po przełomowych Palcach w głowie zrealizował m.in. intymny dramat Kobieta, która płacze i La Drôlesse, wyróżniony Young Cinema Award w Cannes. Jednym z jego największych osiągnięć artystycznych jest poruszająca Ponette, uhonorowana nagrodą FIPRESCI na MFF w Wenecji. Wybrana filmografia 1973 Palce w głowie / Les Doigts dans la tête / Touched in the Head 1979 Kobieta, która płacze / La Femme qui pleure / The Crying Woman 1979 La Drôlesse / The Hussy 1990 Mały przestępca / Le Petit criminel / The Little Gangster 1996 Ponette Stopka
|
Moje NH
Strona archiwalna 14. edycji (2014 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2014
Szukaj
filmu / reżysera
|