Film mówiony 4
Spoken Film 4
Polska
2009
/ 12'30’
Kolejna animacja Bąkowskiego przypomina piosenkę z wyraźnie wyodrębnionymi zwrotkami. Tematykę Filmu mówionego 4 określają już pierwsze słowa: Napędzam ducha. Mocno, że normalnie ten, nie do rozpoznania. Reżyser poszukuje stałości w świecie pogrążonym w chaosie i pełnym bodźców. Świadomość egzystencjalnego absurdu łączy się w Filmie... z formalnym wyrafinowaniem i językową nonszalancją. Film mówiony 5
Spoken Film 5
Polska
2010
/ 6’
Poetycki, zrzędliwy monolog połączony z prowokacyjnie minimalistyczną animacją. W trakcie snutej w rytm muzyki gawędy narrator łączy potoczną polszczyznę, techniczny żargon i filozoficzne przemyślenia. Wśród rozważań o Wielkim Wybuchu i niedziałających zegarach rozgrywa się na naszych oczach tragikomedia codzienności. Białoszewski byłby dumny. Film mówiony 6
Spoken Film 6
Polska
2011
/ 6’
Wojciech Bąkowski raz jeszcze przemyca poezję na terytorium szarej codzienności. W Filmie mówionym 6 eksperymentuje dodatkowo z formą i po raz pierwszy w swojej twórczości wykorzystuje elementy animacji lalkowej. Naszpikowana metaforami warstwa wizualna jest tłem dla barwnego monologu o podróży. Choć jej sens i cel pozostaje dla nas tajemnicą, trudno przejść obojętnie wobec ujmująco szczerego wezwania: Taksówkarzu, zamknij mordę i wieź mnie! Robienie nowych światów zamiast dać spokój
Making New Worlds Instead of Forgetting about It
Polska
2010
/ 5'30’
Kokieteryjny manifest twórczy, w którym nie uświadczymy wzniosłych haseł ani płomiennych deklaracji. Zamiast tego otrzymamy pełen ironii zapis zmagań z rzeczywistością. Szorstkiej treści odpowiada surowa, punkowa forma. Robienie nowych światów… przewrotnie zwraca się ku przeszłości i daje się odczytać jako list miłosny pod adresem złotej ery VHS. Budowa dnia
Construction of the Day
Polska
2013
/ 9'19’
Jednocześnie kojąca i niebezpieczna podróż do krainy podświadomości. Sugestywne wizje zaburzają porządek logiczny i dają przemówić uśpionym instynktom. Gdzieś w tle wybrzmiewa ponadto refleksja nad postępującą wirtualizacją rzeczywistości. Zamiast ostrzeżenia przed postępem film Bąkowskiego – podobnie jak Robienie nowych światów – wypełniony jest nostalgią. Budowa dnia sytuuje się bliżej gier w stylu „Wolf3D” niż słynnej Sali samobójców. Suchy pion
Dry Standpipe
Polska
2012
/ 13’
Film łączy w sobie różne dyscypliny: sztuki wizualne, literaturę i muzykę. Ta synteza jest cechą charakterystyczną twórczości Wojciecha Bąkowskiego, zdobywcy Paszportu „Polityki” i jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów ostatnich lat. W Suchym pionie widok abstrakcyjnych kształtów uzupełnia komentarz złożony z wierszy samego Bąkowskiego, które zainspirowały autora do realizacji filmu. Pogorszenie widzenia
Worsening of Eyesight
Polska
2013
/ 6’
Liryczna medytacja nad zawodnością zmysłów i postrzegania. Bąkowski – w typowy dla siebie sposób – inscenizuje spektakl, w którym równie ważne są słowa, obraz i dźwięk. Narrator w osobie samego reżysera wędrowuje po omacku na obrzeża codzienności. Pogorszenie widzenia zostało pomyślane jako sugestywny raport z tej podróży. Piotr Czerkawski Informacje o reżyserzeWojciech Bąkowski Urodzony w 1979 roku w Poznaniu. Absolwent poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych – w 2005 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Leszka Knaflewskiego oraz prof. Hieronima Neumana. Lider zespołów muzycznych Kot, Czykita oraz Niwea. W 2007 roku wraz z Radosławem Szlagą, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim i Piotrem Bosackim utworzył grupę artystyczną Penerstwo. W 2011 roku otrzymał Paszport „Polityki” za sztukę będącą oryginalnym połączeniem brutalności i liryzmu, za nadanie nowego, ciekawego sensu pojęciu artysta multimedialny. Filmografia 2003 Pętla (short) 2006 Kundelku ujadaj, Perełko rób piekło (short) 2007 Film mówiony 1 (short) 2011 Film mówiony 6 (short) 2012 Suchy pion (short) |
Moje NH
Strona archiwalna 14. edycji (2014 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2014
Szukaj
filmu / reżysera
|