Theo Angelopoulos (ur. 1936), grecki reżyser, bezsprzecznie należy do generacji mistrzów kina. Jego styl nawiązuje do wielkich nieobecnych – Felliniego czy Tarkowskiego - a równocześnie pozostaje bardzo rozpoznawalny, jedyny w swoim rodzaju. Pupil międzynarodowej krytyki i kolekcjoner festiwalowych nagród od wielu lat konsekwentnie realizuje swoją wizję kina – pełną namaszczenia, symboliki i kulturowych cytatów. Sporządzając gorzki obrachunek z losami własnego kraju i kondycją duchową swoich rodaków, Angelopoulos cały czas pozostaje zakorzeniony w tradycji kultury europejskiej i opowiadanym przez siebie historiom nadaje wymiar uniwersalny. Już jego fabularny debiut – Rekonstrukcja [Anaparastassi] z 1970 roku został uznany za kamień milowy w rozwoju greckiego kina. Kolejne obrazy: Podróż komediantów / O thiassos (1975) czy zrealizowana w latach 80. trylogia milczenia (Podróż na Cyterę / Taxidi sta Kithira, 1983, Pszczelarz / O melissokomos, 1986, Pejzaż we mgle / Topio stin omichli, 1988) ugruntowała jego pozycję nie tylko w kinie greckim, ale też europejskim. Pokazywana w 2005 roku na festiwalu NOWE HORYZONTY Trylogia: płacząca łąka / Trylogia I: To Livadi pou dakryzei (2003) jest pierwszą częścią zamierzonej trylogii, która ma streszczać w obrazach cały XX wiek.

W ramach wydarzeń towarzyszących retrospektywie greckiego reżysera we Wrocławiu odbędzie się koncert muzyki Eleni Karaindrou (26 lipca, Opera Wrocławska) pochodzącej z filmów Theo Angelopoulosa. Przeglądowi towarzyszyć będzie również wystawa zdjęć fotografika Dimitrisa Sofikitisa z filmu Trylogia: Płacząca łąka (Trilogia I: To Livadi pou dakryzei, 2004).

Pejzaże we mgle. Kino Theo Angelopoulosa.
artykuł Anity Piotrowskiej

Theo Angelopoulos – poezja obrazu
esej Rafała Syski

Zapraszamy do dyskusji na forum NH