Jauja to mityczna kraina obfitości i szczęścia. Przez wieki bram do niej szukały niezliczone ekspedycje, legenda rozrastała się, obejmując coraz większe obszary do zbadania. Jedno jest pewne – ten, kto podejmie próbę dotarcia do raju na ziemi, zwykle gubi się po drodze. Lisandro Alonso, jeden z najbardziej radykalnych argentyńskich reżyserów, wspólnie z aktorem Viggo Mortensenem oraz współscenarzystą i poetą Fabiánem Casasem zbacza z drogi naturalizmu poetyckiego w stronę realizmu magicznego. W 1882 roku podczas patagońskiej konkwisty zatrudniony przez armię duński kapitan Gunnar Dinesen wykonuje na pustyni prace inżynieryjne. Jego 15-letnia córka Ingeborg zakochuje się i ucieka z młodym żołnierzem. Ojciec wyrusza na poszukiwania. Pustynia staje się sceną, na której mijają się ludzie, zwierzęta i duchy, do głosu dochodzą sprzeczne interesy zbiorowości, jednostek i światów. W minimalistycznych, statycznych kadrach Alonso zamyka rozpaczliwą walkę człowieka uwięzionego w ryzach historii i własnych pragnień. (Agnieszka Szeffel)

Lisandro Alonso to jeden z najciekawszych argentyńskich reżyserów ostatnich dwóch dekad, przedstawiciel naturalizmu poetyckiego. Urodził się w Buenos Aires w 1975 roku, studiował na tamtejszym Universidad del Cine (FUC), gdzie wyreżyserował z Catrielem Vildosolą swój pierwszy krótki metraż Dos en la Vereda (1995). Po studiach pracował na planach filmowych krótkich i długich metraży jako asystent dźwiękowca. Następnie wrócił do reżyserii i w 2001 roku nakręcił swój pełnometrażowy debiut La Libertad, który znalazł się w programie MFF w Cannes (Un Certain Regard). Jego kolejne filmy Los Muertos (2004) i Fantasma (2006) również były pokazywane w Cannes (Quinzaine des Réalisateurs). W 2003 roku założył własną firmę producencką 4L. Był gościem Nowych Horyzontów w 2006 roku.

Filmografia:

2001 La Libertad

2004 Los Muertos

2006 Fantasma

2008 Liverpool

2014 Jauja