Podsumowanie tegorocznego "Trzeciego oka" w "Obiegu":

"Festiwal T-Mobile Nowe Horyzonty przez lata wypracował swoją markę, prezentując filmy,wykraczające poza „mainstreamowe”, a nawet „art house'owe” schematy, które szczególnie widoczne są w kinie fabularnym. Bywalcom festiwalu znane jest słowo-wytrych, pozwalające na łatwe określenie tych tytułów jako filmów „nowohoryzontowych”. Jednak organizatorzy festiwalu nie ustają w eksplorowaniu granic i możliwości kina. Obok tych nietypowych, ale jednak zaliczanych do rynku kinematograficznego dzieł, od kilku już lat funkcjonuje sekcja "Trzecie oko", dedykowana filmom realizowanym przez artystów z obszaru sztuk wizualnych, którzy z reguły nie mają wykształcenia stricte filmowego i całego zaplecza produkcyjnego, jakie wiąże się z funkcjonowaniem w obszarze kinetografii. Nie chodzi tu o zaglądanie ludziom w metryki i dyplomy, ale o odmienne reguły i kody, jakie funkcjonują w tych dwóch – jak się okazuje – dosyć odmiennych i rządzących się odmiennymi prawami światach. A pozbawieni filmowych nawyków i skrupułów, operujący odmiennym językiem wizualnym artyści prezentowani w ramach "Trzeciego oka" wyczyniają z filmami rzeczy niewyobrażalne, przekraczają wszelkie granice i depczą reguły wypracowane przez dziesięciolecia staraniem kinowych profesjonalistów. Rujnują je, bawią się nimi, jak gdyby za nic mieli język kina, tradycyjne podziały gatunkowe, rozróżnienie prawdy i fałszu, nie mówiąc już o linii fabularnej czy budowaniu napięcia emocjonalnego.

(...) Dla tradycyjnego kina, które patrzy na te ekscesy z pobłażaniem, które eksperymentuje tylko „troszkę”, nie ryzykując zanadto utraty uciekającej już i tak widowni, filmy realizowane przez artystów wizualnych są jak wentyl bezpieczeństwa, poligon, na którym można pozwolić sobie na niekontrolowaną eksplozję."

Katarzyna Boratyn: Konfabulacje "Trzeciego oka"

Program Trzeciego oka