Urszula Antoniak to polska artystka, mieszkająca i tworząca w Holandii. Uznaje się ją za wielką nadzieję europejskiego kina. Jej najnowszy film Code Blue był wydarzeniem festiwali w Cannes i Nowe Horyzonty we Wrocławiu. 13 stycznia trafia do kin, od początku roku można go oglądać w ramach Nowe Horyzonty Tournée.

O filmie Code Blue

Bartosz Żurawiecki pisze o filmie w ostatnim "Przekroju" (9.01.2012):

"Marian (Bien de Moor) zdaje się być bratnią (siostrzaną) duszą pianistki z książki Jelinek i filmu Hanekego. Tyle że jeszcze bardziej od niej samotną i obciążoną innym bagażem kulturowym. Bohaterka Code Blue jest kobietą w średnim wieku. Pracuje jako pielęgniarka na oddziale paliatyw-nym, wieczorami zaś wraca do swego pustego mieszkania, gdzie ogląda pornosy, podgląda sąsiadów albo oddaje się fantazjom sadomasochistycznym.

Pianistka Jelinek męczyła się w kulturze katolickiej, w społeczeństwie konserwatywnym i opresyjnym. Marian natomiast żyje w liberalnej Holandii. Jednostka wyzwoliła się tu z religii, z nakazów, z tabu. Odcięła się nawet od ciała i tego, co się z nim wiąże: rozkoszy, choroby, śmierci. A tam, gdzie wolno wszystko, niemożliwe staje się przekroczenie. Pielęgniarka desperacko poszukuje jakiejś "transgresji". W szpitalu "pomaga" swoim pacjentom przejść na tamten świat, seks łączy się dla niej z perwer-sjami i gwałtem. Jednocześnie dręczy ją poczucie winy, tyle że jej sumieniem nie zajmują się już ani prawo, ani Kościoły. Ten zimny, sterylny, voyeury-styczny film można uznać za obraz wolności posuniętej tak daleko, że przeradza się ona w pustkę, apatię, rozpacz. Chociaż - zważywszy na fakt, że autorka Code Blue, Urszula Antoniak, pochodzi z zachowawczej Polski - równie dobrze da się w nim dostrzec lęk przed cielesnością i demonizowanie seksu. Jedno nie ulega wątpliwości - kultura była, jest i będzie źródłem cierpień. Zarówno ta tradycyjna, jak i ta liberalna."