I Don’t Want to Sleep Alone / Hei yan quan
reż. Tsai Ming-Liang
/
Malezja, Chiny, Tajwan, Francja, Austria 2006
/
115’
napisy: polskie i angielskie
Tsai Ming - Liang
Urodził się w 1957 roku w Malezji, w miejscowości Kuching. W wieku 20 lat przeniósł się do Taipei na Tajwanie i tam rozpoczął studia filmowe na Chinese Culture University of Taiwan. Tam właśnie poznał twórczość europejskich auteurs, którzy mieli szczególny wpływ na jego autorski styl i artystyczne wybory: François Truffaut, Michelangelo Antonioniego, Rainera Wernera Fassbindera czy Roberta Bressona. Po ukończeniu studiów w 1982 roku Tsai rozpoczął współpracę z teatrem - pracował jako producent i scenarzysta, ale także jako reżyser. W tym czasie zajął się też pisaniem scenariuszy filmowych i telewizyjnych, z których część wyreżyserował: wśród nich znalazły się takie filmy jak All the Corners of the World i Xiao hai (Boys), w którym po raz pierwszy pojawił się Lee Kang-sheng, aktor grający w niemalże wszystkich kolejnych filmach reżysera. W 1992 roku powstał pierwszy długometrażowy film Tsai Ming-lianga - Qing shao nian nuo zha (The Rebels of the Neon God). W filmie tym nie tylko pojawiają się postaci, które odtąd powracać będą w następnych produkcjach Tsaia, ale też rozpoznać można tu skrystalizowany, autorski styl obrazowania i opowiadania, będący znakiem firmowym reżysera. W 1994 roku Tsai Ming-liang tworzy przejmujący obraz Niech żyje miłość (Ai qing wan sui / Vive l'amour) - tak jak w jego pierwszym filmie długometrażowym tematem jest tu przede wszystkim alienacja bohaterów, niemożność komunikacji i wyobcowanie w wielkim mieście-molochu. W 1997 roku w Rzece (He liu / The River) reżyser powraca do nuklearnej i dysfunkcyjnej rodziny ukazanej już w debiucie fabularnym. Rok później powstaje przewrotna Dziura (Dong / The Hole), w której Tsai Ming-liang po raz pierwszy wykorzystuje szczególną strategię, w myśl której chropawy realizm i minimalizm kontrapunktowane są musicalowymi numerami. W 2001 roku reżyser realizuje obraz Która tam jest godzina (Ni na bian ji dian / What Time Is It There?), gdzie ponownie powraca do swych bohaterów z Rebels i w którym oddaje hołd francuskiej Nowej Fali, włączając do filmu kadry z 400 batów (Les quatre cents coups / The 400 Blows) François Truffaut. Z kolei w dwa lata późniejszym Bu san (Good Bye, Dragon Inn) składa daninę rodzimej, chińskiej kinematografii, portretując odchodzące kino i klasyczne, pełne przepychu filmy. Utwór ten stanowi dyptyk wraz z autorskim filmem Lee Kang-shenga Zaginiony (Bu Jian / The Missing). W Kapryśnej chmurze (Tian bian yi duo yun / The Wayward Cloud) z 2005 roku, najbardziej kontrowersyjnym filmie Tsaia Ming-lianga, bardzo radykalnie i bezpośrednio wypowiada się on na temat istoty pornografii. I znów naturalistyczny, brutalny realizm zestawiony zostaje z barwną musicalową brawurą. W 2006 roku reżyser powraca do rodzinnej Malezji, by zrealizować tam Nie chcę spać sam (Hei yan quan / I Don't Want to Sleep Alone). Ostatnim filmem pełnometrażowym Tsai Ming-lianga jest Visages (Face), nakręcony w paryskim Luwrze i koncentrujący się na micie o Salome. Reżyser jest także autorem krótkich filmów nowelowych - brał m.in. udział w takich projektach filmowych jak Bem-Vindo a São Paulo (Welcome to São Paulo) z 2004 roku (nowela Aquarium) oraz Każdy ma swoje kino (Chacun son cinéma / To Each His Own Cinema) z 2007 roku (fragment pt. It's a Dream). Tsai Ming-liang jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej nagradzanych reżyserów tajwańskich, nazywa się go reprezentantem tzw. Drugiej Nowej Fali w tej kinematografii. Tworzy kino autorskie, o konkretnym, oryginalnym stylu i klimacie, pełne powracających motywów, obsesyjnie powielanych i modyfikowanych wątków, mroczne i fascynujące. Jego kolejne filmy są ze sobą powiązane, zatem całość jego twórczości można odczytywać jako jedno spójne, hipnotyczne dzieło. Na swoim koncie ma takie nagrody, jak: Złoty Lew na festiwalu w Wenecji za obraz Niech żyje miłość(Ai qing wan sui / Vive l'amour), Srebrny Niedźwiedź na Berlinale dla filmu Rzeka (He liu / The River) oraz dla obrazu Kapryśna chmura (Tian bian yi duo yun / The Wayward Cloud) czy nagoda FIPRESCI na festiwalu w Cannes za utwór Dziura (Dong / The Hole).
Filmografia: 1989 Endless Love (TV) 1989 Hai jiao tian ya / All the Corners of the World (TV) 1991 Gei wo yi ge jia / Give Me a Home (TV) 1991 Xiao hai / Boys (TV) 1992 Qing shao nian nuo zha / Rebels of the Neon God 1994 Niech żyje miłość / Ai qing wan sui / Vive l'amour 1995 Wo xin renshi de pengyou / My New Friends (TV) 1997 Rzeka / He liu / The River 1998 Dziura / Dong / The Hole 2001 Yu sheng dui hua / A Conversation with God (kr.m. / short) 2001 Która tam jest godzina / Ni na bian ji dian / What Time Is It There? 2002 Tian qiao bu jian le / The Skywalk Is Gone (kr.m. / short) 2003 Bu san / Good bye, Dragon Inn 2003 He shang de yue guang / Moonlight on the River (kr.m. / short) 2005 Wo de chou xia hai / My Stinking Kid (śr.m. / medium) 2005 Kapryśna chmura / Tian bian yi duo yun / The Wayward Cloud 2006 Nie chcę spać sam / Hei yan quan / I Don't Want to Sleep Alone 2007 Każdy ma swoje kino / Chacun son cinéma / To Each His Own Cinema (współreż. / co-dir.) 2009 Twarz / Visages / Face |
Moje NH
Strona archiwalna 14. edycji (2014 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2014
Szukaj
filmu / reżysera
|