I Can No Longer Hear the Guitar / J’entends plus la guitare
reż. Philippe Garrel
/
Francja 1991
/
108’
napisy: polskie i angielskie
ObsadaBenoît Régent, Johanna ter Steege, Yann Collette, Mireille Perrier Opis filmuHistoria miłości Gérarda (Benoît Régent) i Marianne (Johanna ter Steege) – począwszy od głębokiej, niegasnącej namiętności aż do samozniszczenia i podporządkowania się heroinie. Ten autobiograficzny film został zainspirowany związkiem Garrela z Nico, wokalistką The Velvet Underground, równocześnie jest portretem całego pokolenia, od rewolucyjnych snów z lat 60. i 70. do gorzkiego otrzeźwienia w latach 80. To jeden z najbardziej lirycznych i emocjonujących filmów reżysera. Ariel Schweitzer W intymnych filmach Garrela, inspirującego się kinem Godarda i postrzeganego jako najbardziej konsekwentny wciąż tworzący spadkobierca Nowej Fali, silnie wybrzmiewają autobiograficzne wątki. Tak też jest w wypadku tej surowej, a zarazem przesyconej emocjami opowieści. Reżyser zadedykował ją słynnej piosenkarce i muzie Andy’ego Warhola, Nico – swojej wieloletniej partnerce, która zmarła w 1988 roku. Melancholijny film zrodzony z żałoby po ukochanej stanowi jednocześnie gorzki portret generacji Garrela i gest pożegnania z czasami młodości – Majem ’68, który przyniósł rozczarowanie. Ekranowym alter ego artysty jest Gérard, wrażliwy i zagubiony mężczyzna zakochany w piegowatej Marianne. Miłość jest dla niego sensem życia – bohater wierzy, że uczucie jest w stanie przetrwać wszystko, i nie dopuszcza do siebie myśli, że tak jak jego młodzieńcze ideały może ono być trującą iluzją. Magdalena Bartczak Informacje o reżyserzePhilippe Garrel Urodzony w 1948 roku, został okrzyknięty cudownym dzieckiem kina, gdy jako 16-latek zadebiutował szczerym autoportretem pt. Skłócone dzieci. Choć już w latach 60. nakręcił wiele filmów, to jego kariera zaczęła rozkwitać pod koniec lat 70., gdy zdobył uznanie m.in. za sprawą Skrytego dziecka (Nagroda im. Jeana Vigo), Zapasowych pocałunków oraz Narodzin miłości. Do ostatnich osiągnięć tego autora, często czerpiącego ze swojej biografii i krytycznie portretującego społeczeństwo, należą Gorące lato oraz Zazdrość. Wybrana filmografia 1975 Kryształowa kołyska / Le Berceau de cristal / The Cradle of Crystal 1979 Skryte dziecko / L’Enfant secret / The Secret Child 1989 Zapasowe pocałunki / Les Baisers de secours / Emergency Kisses 1999 Powiew nocy / Le Vent de la nuit / Night Wind 2005 Zwyczajni kochankowie / Les Amants réguliers / Regular Lovers Stopka
|
Moje NH
Strona archiwalna 14. edycji (2014 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2014
Szukaj
filmu / reżysera
|