reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
muzyka:		Dawid Szczęsny
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
nagrody:		OFAFA 2010 – Srebrna Kreska
barwa:		cz.-b.

Kolejna animacja Bąkowskiego przypomina piosenkę z wyraźnie wyodrębnionymi zwrotkami. Tematykę Filmu mówionego 4 określają już pierwsze słowa: Napędzam ducha. Mocno, że normalnie ten, nie do rozpoznania. Reżyser poszukuje stałości w świecie pogrążonym w chaosie i pełnym bodźców. Świadomość egzystencjalnego absurdu łączy się w Filmie... z formalnym wyrafinowaniem i językową nonszalancją.

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
muzyka:		Dawid Szczęsny
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		cz.-b.

Poetycki, zrzędliwy monolog połączony z prowokacyjnie minimalistyczną animacją. W trakcie snutej w rytm muzyki gawędy narrator łączy potoczną polszczyznę, techniczny żargon i filozoficzne przemyślenia. Wśród rozważań o Wielkim Wybuchu i niedziałających zegarach rozgrywa się na naszych oczach tragikomedia codzienności. Białoszewski byłby dumny.

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		cz.-b.

Wojciech Bąkowski raz jeszcze przemyca poezję na terytorium szarej codzienności. W Filmie mówionym 6 eksperymentuje dodatkowo z formą i po raz pierwszy w swojej twórczości wykorzystuje elementy animacji lalkowej. Naszpikowana metaforami warstwa wizualna jest tłem dla barwnego monologu o podróży. Choć jej sens i cel pozostaje dla nas tajemnicą, trudno przejść obojętnie wobec ujmująco szczerego wezwania: Taksówkarzu, zamknij mordę i wieź mnie!

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		cz.-b.

Kokieteryjny manifest twórczy, w którym nie uświadczymy wzniosłych haseł ani płomiennych deklaracji. Zamiast tego otrzymamy pełen ironii zapis zmagań z rzeczywistością. Szorstkiej treści odpowiada surowa, punkowa forma. Robienie nowych światów… przewrotnie zwraca się ku przeszłości i daje się odczytać jako list miłosny pod adresem złotej ery VHS.

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		cz.-b.

Jednocześnie kojąca i niebezpieczna podróż do krainy podświadomości. Sugestywne wizje zaburzają porządek logiczny i dają przemówić uśpionym instynktom. Gdzieś w tle wybrzmiewa ponadto refleksja nad postępującą wirtualizacją rzeczywistości. Zamiast ostrzeżenia przed postępem film Bąkowskiego – podobnie jak Robienie nowych światów – wypełniony jest nostalgią. Budowa dnia sytuuje się bliżej gier w stylu „Wolf3D” niż słynnej Sali samobójców.

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
muzyka:		Wojciech Bąkowski
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		kolor i cz.-b.

Film łączy w sobie różne dyscypliny: sztuki wizualne, literaturę i muzykę. Ta synteza jest cechą charakterystyczną twórczości Wojciecha Bąkowskiego, zdobywcy Paszportu „Polityki” i jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów ostatnich lat. W Suchym pionie widok abstrakcyjnych kształtów uzupełnia komentarz złożony z wierszy samego Bąkowskiego, które zainspirowały autora do realizacji filmu.

reżyseria:		Wojciech Bąkowski
scenariusz:		Wojciech Bąkowski
zdjęcia:		Wojciech Bąkowski
montaż:		Wojciech Bąkowski
producent:		Wojciech Bąkowski
właściciel praw:		Galeria Stereo
język:		polski
barwa:		cz.-b.

Liryczna medytacja nad zawodnością zmysłów i postrzegania. Bąkowski – w typowy dla siebie sposób – inscenizuje spektakl, w którym równie ważne są słowa, obraz i dźwięk.  Narrator w osobie samego reżysera wędrowuje po omacku na obrzeża codzienności. Pogorszenie widzenia zostało pomyślane jako sugestywny raport z tej podróży.

Piotr Czerkawski

Informacje o reżyserze

Wojciech Bąkowski

Urodzony w 1979 roku w Poznaniu. Absolwent poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych – w 2005 roku uzyskał dyplom w pracowni prof. Leszka Knaflewskiego oraz prof. Hieronima Neumana. Lider zespołów muzycznych Kot, Czykita oraz Niwea. W 2007 roku wraz z Radosławem Szlagą, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim i Piotrem Bosackim utworzył grupę artystyczną Penerstwo. W 2011 roku otrzymał Paszport „Polityki” za sztukę będącą oryginalnym połączeniem brutalności i liryzmu, za nadanie nowego, ciekawego sensu pojęciu artysta multimedialny.

Filmografia

2003 Pętla (short)

2006 Kundelku ujadaj, Perełko rób piekło (short)

2007 Film mówiony 1 (short)

2011 Film mówiony 6 (short)

2012 Suchy pion (short)